Skip to content
Skip to content

Palmkool

Brassica oleracea var. ‘Palmifolia’

Palmkool is een eeuwenoud, tweejarig, winterhard bladgewas dat op alle grondsoorten geteeld kan worden en een typische wintergroente is. Heerlijk om te eten maar ook zeer decoratief. Hij wordt palmkool genoemd omdat de smalle, kroezende bladeren als bij een palmboompje van de stengel af groeien. Deze gelijkenis wordt nog sterker als het blad van onder naar boven geoogst wordt. De Italiaanse naam is cavolo nero (zwarte kool), vanwege het zeer donker gekleurde blad. De donkergroene tot zwartgroene, gebobbelde bladeren zijn 60-80 cm lang en 8-10 cm breed.

Fraaie verhalen
Tijdens de 18de eeuw werd palmkool vermoedelijk voor het eerst in Italië gekweekt. Vermoedelijk, want er zijn een aantal deskundigen die anders beweren. Thomas Jefferson, die uiteindelijk de derde president van de Verenigde Staten zou worden, kweekte het al in zijn tuin in Monticello, Amerika. Pas vanaf 1980 werd het ook daar erg populair.

Toepassingen
Jong blad is fijngesneden lekker door de sla, en door groene smoothies. Het heeft een sterke smaak, dus proef even of je het lekker vindt. Palmkool wordt in de Italiaanse keuken als een belangrijk ingrediënt gezien van onder meer minestrone en ribollita. Vooral in de maaltijdsoep ribollita speelt het de hoofdrol. In Vlaanderen en Nederland wordt er dan weer vaak stamppot van gemaakt met, jawel, worst. Omdat je de verse bladeren haast niet in de supermarkt of speciaalzaak kunt vinden, ben je genoodzaakt ze zelf te kweken. Je doet dat in de moestuin of je voorziet een plekje tussen de bloemen in je tuin, want dat schenkt dan weer een variatie aan kleuren en mogelijkheden. Doordat hij als een palm omhoog groeit, neemt hij veel minder ruimte in dan boerenkool en hij kan dus goed in een moestuinbak.

Herkomst
Toscane, Italië

Welke insecten trekt de plant aan?
Vlinders en wilde bijen

Algemeen
Lid van de kruisbloemenfamilie. Eenjarige cultuur, te kweken als boerenkool, vorstbestendig. Blijft de hele winter staan, en is daarom een prima wintergroente. Het is mogelijk de kool na de winter te laten staan om in het voorjaar jong blad te oogsten of de plant in bloei te laten komen vanwege de sierwaarde. De plant groeit het best bij koel weer: door warmte wordt het blad wat bitter. Hij heeft veel water nodig.

Standplaats
Volle zon. Humusrijke en voedzame grond. Palmkool bloeit in het tweede jaar van mei tot in augustus met lichtgele bloemen. In de noordelijke streken van Europa komt de plant echter meestal niet tot bloei.

Hoogte
75-100 cm

Bloeitijd
Juli-oktober

Bloeiwijze

Kleur
Lichtgeel

Hoe te vermeerderen
De zaden zijn van juli tot september oogstrijp. Vanaf maart binnen voorzaaien, van april tot en met mei in de volle grond zaaien.

Zaadjes in zadenbieb?
Nadat deze plant zaadjes heeft geproduceerd, zijn ze te vinden in de zadenbibliotheek in Zinder.

Weetjes
Palmkool heeft – behalve slakken – maar één echte vijand: het koolwitje. Dat legt eitjes op of onder het blad en daar komen rupsen uit, die met alle plezier grote gaten in het blad vreten.
Hij is goed voor een hoop bijen. Kleurrijk en mooi, moet de lokale bijen- en vlinderpopulatie denken, die er massaal op afkomt. Laat de plant dus gerust nog wat groeien, want dat helpt deze nuttige insecten die het tegenwoordig moeilijk hebben. Palmkool is fraai te combineren met dahlia’s en eenjarigen zoals het afrikaantje Tagetes ‘Linnaeus’.